Dziś dos­trzegłam grób moich marzeń......

W ciem­ności zo­baczyłam zad­ba­ny nag­ro­bek wy­kona­ny ze zwyczaj­nej mar­mu­rowej płyty, nad nią wid­niał niewiel­ki krzyż, na pom­ni­ku nieśmiało ma­jaczył płomień osa­mot­nione­go znicza, brak kwiatów czy ja­kichkol­wiek ozdób, biła od niego niesa­mowi­ta pros­to­ta, która przy prze­pychu tych wszys­tkich otaczających go grobów wręcz ra­ziła mnie w oczy.Do pom­ni­ka zbliżyło się małżeństwo z dziec­kiem i starsza ko­bieta .
Dziew­czyn­ka po­deszła do gro­bu i położyła na nim niewiel­kiego pa­piero­wego tu­lipa­na. wróciła, uśmie­chnęła się do ma­my i po­wie­działa: ciocia Zo­sia uwiel­biała or­giami..
Ko­bieta przy­tuliła dziew­czynkę i złapała za ra­mię starszą pa­nią...sta­li tak długo, mil­cząc.Od­chodząc od­wróciłam się: pom­ni­ki przyoz­do­bione naj­rozmait­szy­mi wiązan­ka­mi, znicza­mi, bu­kieta­mi, stojące sa­mot­nie, nie mogły na­wet kon­ku­rować z pięknem te­go pros­te­go gro­bu!
Bo przys­tro­jony był on w ludzi, których przy­wiodła tu praw­dzi­wa pa­mięć o blis­kiej oso­bie..