Cho­lera, miało być tak pięknie, a wyszło...

Bez­senne no­ce biorę, za dobrą mo­netę, kto­ra poz­wa­la mi oglądać zja­wis­ka dziejące się na niebie, z życze­niem na końcu języ­ka wy­pat­ru­je spa­dającej gwiaz­dy, próbu­je od­cze­pić księżyc za­haczo­ny o dach wieżow­ca...(ro­man­tycznie)Snu­je pla­ny (niedoz­reali­zowa­nie), jes­tem kimś kim chciałabym być (nie jes­tem), tocze roz­mo­wy o ja­kich świat nie słyszał i wkurzam się, ze wszys­cy śnią, a ja mam za twardą po­duszkę, zbyt zimną kołdrę i ok­ruchy na całym łóżku (realis­tycznie)